Η σύνδεση της τροφής με το συναίσθημα ξεκινά από τα βρεφικά μας χρόνια, αλλά ας το πάρουμε από την αρχή. Το βρέφος μέσα στη μήτρα βρίσκεται σε μια κατάσταση ζεστασιάς, ασφάλειας, επικοινωνίας και μοιάζει σαν παράδεισος, μέχρι τη μέρα που βγαίνουμε από τη ζεστασιά και την ασφάλεια σε ένα μέρος κρύο και ξένο. Κάποιος μας κρατά ανάποδα, μας ρίχνει μια στην πλάτη. Αυτή είναι μια τρομακτική και πολύ τραυματική εμπειρία. Πολλοί την ονομάζουν «πρώτο θάνατο». Μετά από αυτή την τόσο τραυματική εμπειρία, η επόμενη φορά που ερχόμαστε πάλι σε κατάσταση ζεστασιάς, επικοινωνίας και ασφάλειας είναι στο στήθος της μητέρας. Τότε δημιουργείται η πρώτη και τόσο σημαντική σύνδεση μέσα μας ότι το φαγητό είναι επικοινωνία και ασφάλεια.
Συνεχίζουμε με φράσεις όπως «φάε να δυναμώσεις», «άμα φας όλο το φαγητό σου θα σε αγαπά η μαμά», «τα καλά παιδιά τρώνε όλο το φαγητό τους», «έλα, μια μπουκιά για τη μαμά, μια για τον μπαμπά, για τον θείο, τον παππού και για όλο το σόι»! Ξαφνικά θυμούνται τους πιο ξεχασμένους συγγενείς προκειμένου να ταΐσουν το παιδί. Έτσι δημιουργούντα κι άλλες ασυνείδητες συνδέσεις, οπότε, όταν αισθανόμαστε αδύναμοι, από το «φάε να δυναμώσεις» αρχίζουμε να τρώμε, μόνο που δεν είναι σωματική η αδυναμία. Όταν αισθανόμαστε μόνοι χωρίς αγάπη, τρώμε, αφού όπως μας υποσχέθηκαν πως, όταν τρώμε και είμαστε καλά παιδιά, θα μας αγαπούν.
Και δεν τελειώνει εκεί όλο αυτό. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι κανόνες της σχεδόν επιβάλλουν τη μόδα στα άτομα που την απαρτίζουν. Η μόδα είναι η φορεσιά του κοπαδιού. Κατακλυζόμαστε από χιλιάδες εικόνες και συμβουλές για το πώς θα γίνουμε πιο όμορφοι και αποδεκτοί από την κοινωνία. Δυστυχώς, η όποια απόκλιση από αυτούς τους άτυπους κανόνες περιθωριοποιεί με επώδυνες συνέπειες. Τα άτομα αυτά μπαίνουν, ασυνείδητα συνήθως, σε ένα φαύλο κύκλο πράξεων και συναισθημάτων, νιώθοντας απομονωμένα, αδύναμα, ντροπή και φόβο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταφεύγουν ή να αποσύρονται από το φαγητό για να απωθήσουν ή να εξισορροπήσουν συναισθήματα και σκέψεις που είναι δυσάρεστες. Ως αποτέλεσμα νιώθουν ακόμα πιο άσχημα, κι έτσι αρχίζουν και πάλι από την αρχή.

 

Copyright © Στυλιανού Μάρκος, 2012.
Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος. All rights reserved.