Η θεραπευτική προσέγγιση Γκεστάλτ (Gestalt) εφευρέθηκε και εξελίχτηκε από τον πρωτοπόρο Φριτζ Περλς (Fritz Perls) μαζί με τη γυναίκα του Λάουρα.
Έχει επιρροές από τον υπαρξισμό, αφού ασχολείται με το εδώ και τώρα, αλλά είναι και φαινομενολογική προσέγγιση,
αφού ασχολείται και με το πώς ο καθένας μας αντιλαμβάνεται κι εκλαμβάνει τα γεγονότα γύρω του. Είναι επίσης μια προσέγγιση πρακτική και βιωματική, γιατί χρησιμοποιεί βιωματικές τεχνικές που έχουν επηρεαστεί αισθητά από το ψυχόδραμα. Μια από τις πιο διαδεδομένες της τεχνικές είναι η διπλή καρέκλα ή η καυτή καρέκλα, όπως την ονομάζουν πολλοί. Οι τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται για να φέρουν τον θεραπευόμενο σε επικοινωνία και επαφή με ασυνείδητα κομμάτια της ψυχής του και ασυνείδητες σκέψεις του.
Ο Φριτζ Περλς (Fritz Perls) αντίθετα απο τον Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud), εστιάζεται στο τι συμβαίνει στο άτομο σήμερα και το θεωρεί σημαντικότερο κατά τη θεραπεία από το τι συνεβη και πώς βιώθηκαν κάποια πράγματα και εμπειρίες στο παρελθόν και στην παιδική ηλικία.
Στη μορφολογική προσέγγιση Γκεστάλτ (Gestalt) ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως ένα σύνολο εσωτερικών εμπειριών και σκέψεων που πολλές φορές είναι αντικρουόμενες. Η θεραπεία κατά την Γκεστάλτ (Gestalt) δεν έρχεται από την ανάλυση αυτών των εσωτερικών κομματιών, αλλά από την σύνθεση και την ενοποίηση τους.
Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την συνειδητότητα που αναπτύσσεται και την επαφή με το παρόν στο εδώ και τώρα. Όταν ο θεραπευόμενος φτάσει σε μια ικανοποιητική συνειδητότητα, μπορεί να συνεχίσει μόνος του την εξελικτική του πορεία.
Όπως αναφέραμε και παραπάνω , η ουσία της ζωής είναι να επικεντρωνόμαστε στο παρόν. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να ζουν, είτε στο παρελθόν, είτε στο μέλλον. Δηλαδή, απασχολούν συνεχώς το μυαλό τους με σκέψεις του παρελθόντος ή του μέλλοντος με αποτέλεσμα να χάνουν το εδώ και τώρα. Έτσι τα άτομα αυτά, όταν μιλούν για τον εσωτερικό τους κόσμο και τα συναισθήματα τους, φαίνονται να είναι αποκομμένοι από αυτά και να μην τα βιώνουν σήμερα. Εδώ ο θεραπευτής παροτρύνει τους θεραπευόμενους να έρθουν σε επαφή στο εδώ και τώρα, ακόμα και με κομμάτια του παρελθόντος. Για παράδειγμα, αν κάποιος είχε κάποια τραγική εμπειρία όταν ήταν παιδί, καλείται να αναβιώσει την κατάσταση, ώστε ο ίδιος και ο θεραπευτής να έρθουν σε άμεση επαφή με αυτή την εμπειρία και να κατανήσουν πώς έχει επιδράσει στην ψυχή του ατόμου, κι έτσι, να δουλέψουν διορθωτικά πάνω σε αυτήν.